jueves, 14 de agosto de 2008

Chapa y pintura II

Esto ya va algo mejor, eso si, a base de sacrificar mis horas de tiempo libre, y es que... cuando me quiero dar cuenta, ya es la hora de irme a trabajar.

Hoy he estado todo el día liado pim pam, pim pam, y así están las cosas.

Primera capa de epoxi + enmasillado general de las imperfecciones + segunda capa de epoxi + enmasillado del parche pequeño (para que no se note en absoluto el cambio de madera a madera.

Por último, he dejado encolando la plancha de aluminio de 1mm de la suela, a falta de fórmica, que ya se sabe que en agosto no se encuentra de nada.

PD: Vaya tostón me está dando la pintura, que no se dónde encontrar una que aguante el agua de mar y encimase parezca.

Fotos.













5 comentarios:

Anónimo dijo...

Q pasa tetee!! anda q no xD
parece un patin i to jajajaja
pues nada q ya queda poquito.
En verd el comentario es para dejarte la pagina donde podras ver
wal-e.
http://www.megavideo.com/?v=BYZ20OBJ

Nurita dijo...

Hola mi pequeño explorador!!!!

Això ja gairebé està eh!!!! ja saps que, com de costum, no les tenia totes amb mi de que te'n sortissis, però crec que un cop més, com de costum també, jeje, te n'has sortit! Si és que tengo un maridito manitas que más de una ya lo quisiera pa ella ya!!!!

A veure si el cap de setmana vinent, quan ja l'hagis pintat podem sortir a navegar, que ja en tinc ganes i segurament tu en deus tenir més.

Moltes felicitats i ànims, que després t'espera la següent manualitat: el tancat amb fusta per les bicis de la terrassa, jeje.

un petó.

La teva Nurita

Manuel, esbama dijo...

Yo también, y permíteme la familiaridad,tengo ganas de ver el patín en el agua.
Sé que en Valencia, algunas personas navegan con estos barcos pese a que físicamente no he visto ninguno últimamente.

Anónimo dijo...

SOc la Sandra!

Madre mia Juanjo, me he quedado flipada. Supongo que era la unica que no sabia que estabas en este proyecto (o quizas me lo dijiste y no lo recuerdo, lo siento soy un desastre). Me has dejado anonadada con el blog y con el patin! Estas loco como una cabra (mira quien va a hablar). Nunca dejas de sorprenderme. Bueno, y esto de parte de una ignorante, ¿solo se puede montar uno en ese minicatamaran? Seguro que si. Mejor, solo a la deriva, es el mejor momento de meditar...

Bueno, nada, saludines, a ver si nos vemos. Aunque en las vacaciones estaré enfeinada, que viene THE MEXICAN.

Besitos vecino de abajo

Nurita dijo...

Hola de nuevo!!!

Aprovecho para saludarte Sandra... ya ves, tú le conoces desde mucho antes que yo y a tí también te sigue sorprendiendo, verdad? Si es que es un genio en ideación y en las artes manuales, sin nombrar alguna que otra virtud más que luego se lo cree demasiado y es muy pesadico, jeje.
Por cierto, cuando vendrás a ver nuestro pisito?